W obu pytaniach i obu dziedzinach, odpowiedzi są bardzo podobne. Wystarczy uważnie patrzeć w jaki sposób tworzą, czym jest dla nich ich praca, jak współdziałają z innymi i przede wszystkim co w wyniku ich działań powstaje?
Menedżerowie pracują należycie, przywódcy z pasją. Ci pierwsi podążają starannie i bezpiecznie wytyczonymi szlakami, drudzy zaś wypatrują okazji i podejmują ryzyko. Menedżerowie realizują czyjąś wizję, prawidłowo w jej ramach zlecają zadania kontrolując ich wykonanie, podczas gdy liderzy inspirują pracowników, angażują ich do współtworzenia wizji, zachęcają do twórczego działania i nieustannego doskonalenia umiejętności.
Doskonały probierz kompetencji przywódczych przełożonego stanowią jego rozmowy z podwładnymi. Szacunek i zaufanie wobec przełożonego, zgodny zespół, równowaga pomiędzy życiem prywatnym i zawodowym pracowników, satysfakcja z osiągnięć i wykonywanej pracy – to wiele mówiące przesłanki, dzięki którym możemy wnioskować, że tym pracownikom ktoś przewodzi, a nie nimi zarządza.
Wiemy, że zarówno przywódcy i artyści jak i menadżerowie i rzemieślnicy, są potrzebni.
Kluczowym jednak zagadnieniem jest to, czy jesteśmy zadowoleni z grupy, w ramach której tworzymy i czy w pełni realizujemy swój potencjał, w maksymalny sposób wykorzystując swoje zasoby? I jeszcze jedno pytanie: czy organizacja, dla której pracujemy, pragnie kolejnego menadżera czy może kogoś, kto wprowadzi zmiany, pociągnie innych, zarazi nośnymi ideami i będzie przewodzić?
Choć Teoria Cech zakłada, że przywódcą trzeba się urodzić, będąc wyposażonym w cechy, tworzące w dorosłym życiu przywódcę, to wielu psychologów (w tym autorka artykułu) uważa, iż każdy, spełniający kryteria normy (intelektualnej, emocjonalnej, psychicznej) oraz z zaangażowaniem rozwijający umiejętności przewodzenia przełożony – daje sobie szansę aby stać się spełnionym przywódcą.
Na jakich umiejętnościach i sposobach działania warto zatem się skoncentrować?
Wśród kluczowych obszarów rozwoju przywódcy wymienia się takie jak:
- budowanie zaufania do siebie i do swoich podwładnych,
- wzmacnianie emocjonalnej relacji z tymi, którymi się przewodzi,
- szukanie w sobie wizji i zachęcanie do tego podwładnych,
- poszukiwanie sposobów zachowania spokoju w trudnych sytuacjach,
- zachęcanie do podejmowania ryzyka,
- pogłębianie wiedzy i doświadczenia – bycie ekspertem,
- zachęcanie do różnicy zdań i dzielenia się odmiennością,
- upraszczanie spraw etc.
Jednak najistotniejszym i najskuteczniejszym zadaniem jakie stoi przed przełożonym na jego ścieżce rozwoju, to stanie się przywódcą dla samego siebie i przyjęcie odpowiedzialności za doskonalenie swoich umiejętności, wzbogacanie i dobór przekonań, a także eksperymentowanie z nowymi strategiami i narzędziami.
Autor: Małgorzata Sypniewska
Zapraszamy do udziału w warsztatach z cyklu Kadry Administracji, które poprowadzi p. Małgorzata Sypniewska
Efektywne przywództwo z elementami zarządzania przez cele
13-15.06.2012 Zakopane – Hotel Litwor