Program PESEL2 jest jednym z elementów, które tworzą całość w ramach koncepcji społeczeństwa informacyjnego, obejmującego w szczególności obsługę obywatela i przedsiębiorcy oraz stworzenie możliwości świadczenia usług przez administrację publiczną za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Projekt PESEL2, którego realizacja planowana jest na lata 2006–2008, jest pierwszym etapem Programu PESEL2.

W Programie PESEL2 budowa nowych i integracja istniejących systemów informatycznych jest ściśle powiązana ze zmianami organizacyjnymi i prawnymi. Jest próbą budowy nowoczesnej e-administracji, polegającą na czymś więcej niż techniczna integracja systemów informatycznych funkcjonujących w administracji publicznej z wykorzystaniem jednolitych technicznych standardów interfejsów i danych. Wprowadzane zmiany będą dotyczyć przede wszystkim definicji nowych procesów informacyjnych, ukierunkowując funkcjonowanie administracji na znoszenie istniejącej asymetrii praw, obowiązków i odpowiedzialności między państwem a obywatelami, w tym szczególnie na zniesienie asymetrii informacyjnej między państwem i obywatelem.

Cele strategiczne i praktyczne

Jednym z celów strategicznych Programu PESEL2 jest usprawnienie obsługi obywatela i przedsiębiorcy, m.in. przez budowę Systemu Informatycznego PESEL2 (SI PESEL2). Jego efektem ma być umożliwienie przedsiębiorcom oraz obywatelom korzystania z usług administracyjnych on-line oferowanych przez administracje różnych szczebli i rodzajów.

W wyniku realizacji Programu PESEL2 zostanie zbudowany nowy ład informacyjny w zakresie spraw związanych ze stanem cywilnym, ewidencją ludności i dowodami osobistymi, oparty na zintegrowanych procesach. Nastąpi modernizacja istniejącego Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) oraz jego integracja z systemami informatycznymi eksploatowanymi w administracji samorządowej w zakresie urzędów stanu cywilnego, ewidencji ludności i dowodów osobistych. Zakłada się, że SI PESEL2 zostanie rozbudowany o centralny rejestr aktów stanu cywilnego (w formie elektronicznej) oraz portale pozwalające na świadczenie usług na rzecz przedsiębiorców i obywateli drogą elektroniczną. Rejestr PESEL będzie jednym z trzech podstawowych rejestrów referencyjnych, na których bazie będą funkcjonować inne rejestry i ewidencje.

Docelowym produktem programu będzie nowy system obsługi obywatela w zakresie spraw stanu cywilnego, ewidencji ludności i dokumentów tożsamości (dowodów osobistych i paszportów), obejmujący nowe regulacje prawne, nowe rozwiązania organizacyjne oraz nowe rozwiązania techniczne.

Realizacja Programu PESEL2 w sposób bezpośredni lub pośredni przyczyni się do ułatwienia i uproszczenia szeregu czynności administracyjnych. Pozwoli również na wyeliminowanie bezpośredniego i osobistego udziału obywatela lub przedsiębiorcy w ich realizacji. Ułatwienia te polegać mogą na:

  • Ograniczeniu wydawania zaświadczeń, poświadczeń, odpisów, wypisów (zarówno ich liczby, jak i rodzajów) poprzez zapewnienie dostępu do wiarygodnych i aktualnych danych gromadzonych w istniejących już rejestrach/ewidencjach zainteresowanym urzędom administracji publicznej i innym upoważnionym instytucjom oraz podmiotom w zakresie określonym przez przepisy prawa. Jest to uwarunkowane stworzeniem możliwości automatycznej aktualizacji i przekazywania określonych danych bez potrzeby czynienia tego przez obywatela (np. w związku ze zmianą miejsca zamieszkania) – dane z rejestru PESEL będą przekazywane do innych systemów informatycznych lub pobierane przez te systemy;
  • Stworzeniu możliwości świadczenia szeregu czynności administracyjnych związanych m.in. z aktami stanu cywilnego, ewidencją ludności i dowodami osobistymi oraz wydawaniem zaświadczeń i odpisów aktów stanu cywilnego w dowolnym urzędzie, a nie tylko właściwym dla miejsca zamieszkania obywatela (tzw. odmiejscowienie);
  • Stworzeniu warunków, aby obywatel w realizacji czynności urzędowych oraz przy korzystaniu z innych usług publicznych mógł posługiwać się jednym uniwersalnym identyfikatorem (numer PESEL). Inne identyfikatory (np. NIP, ZUS, KRUS) byłyby wewnętrznymi identyfikatorami systemów resortowych i branżowych.
  • Realizacja tak złożonego i rozległego przedsięwzięcia, jakim jest Program PESEL2, wymaga zastosowania właściwego podejścia, identyfikacji uwarunkowań, przyjęcia odpowiednich założeń, opracowania wizji systemu i sposobu jego budowy oraz zbudowania odpowiedniej struktury organizacyjnej i technicznej niezbędnej do skutecznej realizacji celów. Uwarunkowania skutkujące ograniczeniami i powodujące ryzyka dla powodzenia przedsięwzięcia mają charakter wielowymiarowy (czasowy, kadrowy, organizacyjny, finansowy, prawny i techniczny).

    W ramach Programu prowadzonych będzie kilka projektów. Poszczególne projekty będą realizowane z wykorzystaniem wybranych elementów metodyki zarządzania projektami PRINCE2, tzn. będą miały swój zarząd, kierownika oraz zespół wykonawczy, liczący – w zależności od przedmiotu projektu – od kliku do kilkudziesięciu specjalistów. Prace Komitetu Sterującego, zarządzającego Programem PESEL2, będą wspierane przez Radę Konsultacyjną.

    Program będzie realizowany w kilku etapach. Pierwszy etap będzie polegał głównie na wprowadzeniu nowych rozwiązań technicznych, umożliwiających sprawne wdrożenie nowych rozwiązań prawnych i organizacyjnych z jednoczesnym zachowaniem ciągłości działania instytucji obsługujących obywateli i przedsiębiorców. Kolejne etapy będą polegały na wprowadzeniu zasadniczych zmian w obsłudze obywatela w poszczególnych rodzajach spraw i zostaną zaprojektowane po uruchomieniu i szczegółowym zdefiniowaniu pierwszego etapu programu. Działania te będą koordynowane z innymi projektami społeczeństwa informacyjnego i elektronicznej gospodarki, takimi jak e-PUAP i e-Deklaracje.

    Obowiązujące obecnie rozwiązania prawne, organizacyjne i techniczne, takie, jak obowiązek meldunkowy, obowiązek posiadania dowodu osobistego (innego dokumentu tożsamości) lub konieczność posiadania numeru PESEL, będą weryfikowane i rozpatrywane z punktu widzenia wygody obywatela/przedsiębiorcy oraz ich obsługi przez administrację publiczną.

    Najczęstszym przykładem obrazującym tego typu procedurę jest grupa
    czynności związanych ze zmianą miejsca zamieszkania. W takim przypadku obywatel zobowiązany jest m.in. do:
    1. Zmiany miejsca zameldowania, tj. wymeldowania i zameldowania;
    2. Wymiany dowodu osobistego tj. złożenia wniosku o wymianę dowodu osobistego (związanego czasami z koniecznością dostarczenia skróconego odpisu aktu urodzenia), odbioru dowodu osobistego;
    3. Poinformowania wszystkich zainteresowanych urzędów i instytucji państwowych o zmianie miejsca zameldowania i zmianie numeru dowodu osobistego (np. urząd skarbowy, wojskowa komenda uzupełnień, banki, miejsce pracy).

    Większość powyższych czynności należy wykonać osobiście. W omawianej sytuacji jedynie adres nowego miejsca zamieszkania był informacją nową, wszystkie pozostałe dane i informacje, które zobowiązany jest dostarczyć obywatel, były w posiadaniu urzędów.

    Istota proponowanych w Programie PESEL2 rozwiązań sprowadza się do wprowadzenia takich zmian prawnych, organizacyjnych i technologicznych, by o zaistniałym zdarzeniu powodującym zmiany w obszarze stanu cywilnego, spraw meldunkowych i dowodów osobistych obywatel informował państwo tylko jeden raz i za pośrednictwem jednego urzędu. Docelowo wszędzie tam, gdzie to jest możliwe, drogą elektroniczną – bez konieczności osobistego stawiennictwa w urzędzie.

    Usługi on-line

    Zmiany technologiczne osiągnęły obecnie tak dużą intensywność i skalę społeczną, co w szczególności odnosi się do powszechnego rozwoju Internetu, że coraz większa część aktywności społecznej i gospodarczej odbywa się w sieci. Widocznym przykładem rozwoju gospodarki elektronicznej jest rozwój bankowości elektronicznej, w szczególności bankowości detalicznej, wypierającej klasyczną formę obsługi klienta w okienku bankowym. Wprowadzenie nowych rozwiązań technologicznych doprowadziło do odmiejscowienia większości usług bankowych, przeniesienia ich do sieci i wprowadzenia modelu samoobsługi przez klienta. Zmiany technologiczne były wprowadzane równolegle ze zmianami prawnymi i zmianami organizacyjnymi w ramach samych banków. W przypadku bankowości nowe technologie wprowadziły inną jakość w funkcjonowaniu wielkich, często zatrudniających kilkadziesiąt tysięcy ludzi organizacji. Szeroko rozumiana informatyka z narzędzia wspierającego biznes przekształciła się narzędzie prowadzenia biznesu.

    Administracja publiczna również musi się liczyć z koniecznością wprowadzenia podobnego typu rozwiązań. Integracja systemów informatycznych w administracji publicznej jest nie tylko koniecznym, ale daleko niewystarczającym narzędziem do tego, aby mówić o elektronicznej administracji. Istota wdrożenia nowoczesnej e-administracji polega na przebudowie i integracji procesów informacyjnych w państwie oraz wprowadzeniu w konsekwencji daleko idących zmian prawnych i organizacyjnych w jej funkcjonowaniu, związanych z realizacją procesów administracyjnych z wykorzystaniem środków elektronicznej wymiany danych. Konieczność zmian wynika również z członkostwa Polski w Unii Europejskiej, w szczególności ze swobody przepływu osób oraz towarów i usług, globalizacją. Także rozwój gospodarki elektronicznej, powstawanie i rozwój nowych technologii komunikacji społecznej, wykorzystanie podpisu elektronicznego, możliwości telefonii mobilnej, rozwój telewizji cyfrowej – wszystkie te czynniki mają wpływ na zmiany, które muszą się dokonać w administracji publicznej.

    W ramach Projektu PESEL2 będzie rozważane wprowadzenie do dowodu osobistego mikroprocesora, który będzie dawał możliwość powszechnego stosowania podpisu elektronicznego, np. w kontaktach z administracją. Rozwiązanie to jest ściśle związane ze zniesieniem właściwości miejscowej urzędu (odmiejscowieniem).

    Do podstawowych usług on-line udostępnianych za pośrednictwem systemu należeć powinny usługi:
    1. bezpośredniego udostępniania danych osobowo-adresowych z systemu SI PESEL2 przedsiębiorcom, osobom fizycznym i uprawnionym podmiotom;
    2. bezpośredniego udostępniania informacji o osobie i/ lub dokumencie, przedsiębiorcom, obywatelom i innym podmiotom;
    3. weryfikacji przekazanych danych o osobie i udostępniania danych uzupełniających;
    4. związane z kompletną realizacją sprawy w urzędzie drogą elektroniczną z możliwością pełnych rozliczeń finansowych;
    5. związane z inicjacją sprawy w urzędzie drogą elektroniczną z możliwością pełnych rozliczeń finansowych, ale dla pełnego zakończenia sprawy istnieje konieczność osobistego stawiennictwa w urzędzie;
    6. związane ze wsparciem obsługi przedsiębiorcy i obywatela przez inne urzędy i jednostki administracji publicznej.

    Celem implementacji powyższych usług jest:

  • usprawnienie dostarczania tych usług przez administrację rządową i samorządową;
  • eliminacja zbędnych procedur administracyjnych;
  • minimalizacja kosztów procedur administracyjnych dla wszystkich uczestników poprzez standaryzację i likwidację redundancji;
  • przejrzystość, optymalizacja i algorytmizacja procedur administracyjnych.
  • Współdziałanie rejestrów

    Oprócz rejestru PESEL również rejestr jednostek organizacyjnych (NIP + KRS) oraz rejestr identyfikacji przestrzennej i terytorialnej mają stanowić podstawę do rozwoju różnorodnych usług świadczonych przez administrację publiczną drogą elektroniczną dla obywateli i podmiotów gospodarczych. Stanowić będą tzw. bazowe rejestry referencyjne (rejestry referencyjne, rejestry bazowe).

    Rejestry te spełniają ważne funkcje w infrastrukturze informacyjnej państwa:

    a. Standardy informacyjne stosowane z systemów referencyjnych są normami obligatoryjnymi dla całego sektora publicznego. Normy te są publicznie dostępne dla wszystkich zainteresowanych.
    b. Rejestry referencyjne przekazują lub udostępniają – na zasadzie obowiązku ustawowego – dane do wszystkich systemów informacyjnych sektora publicznego, w zakresie wynikającym z funkcji tych systemów informacyjnych.
    c. Wszystkie pozostałe rejestry resortowe lub branżowe mogą być tworzone wyłącznie jako rejestry wtórne lub pochodne.
    d. Rejestry referencyjne są w zakresie ściśle określonym przez prawo rejestrami publicznymi. Zakres informacji udostępnianych z rejestrów referencyjnych determinowany jest przez regulacje dotyczące ochrony poszczególnych rodzajów danych.
    e. Dane z rejestrów referencyjnych są przekazywane do innych systemów sektora publicznego lub przez nie pobierane między innymi przy wykorzystaniu platformy teleinformatycznej administracji publicznej.
    f. Dane z rejestrów referencyjnych mogą być udostępniane innym podmiotom spoza sektora publicznego w zakresie i trybie ściśle określonych przez prawo, z przestrzeganiem obowiązujących przepisów o ochronie danych.

    Budowa systemu SI PESEL2 stanowi praktyczne wdrożenie rejestru referencyjnego dla całego sektora publicznego w zakresie identyfikacji i klasyfikacji wybranych informacji o osobach, obywatelach i innych określonych grupach osób przebywających na terenie Polski. Jego wdrożenie pozwoli na wprowadzenie „zakazu” tworzenia innych systemów identyfikacyjnych osób jako rejestrów i przełamanie autonomizacji systemów informacyjnych obsługujących procedury administracyjne.

    Dlatego też:

  • identyfikator PESEL będzie jedynym identyfikatorem zewnętrznym dla wszystkich systemów sektora publicznego (jak systemy podatkowe, ubezpieczenia społecznego, ochrony zdrowia, rejestry sądowe, ewidencje urzędowe zawierające dane o osobach fizycznych, ewidencje lokalne, rejestry tworzone okresowo lub jednorazowo dla konkretnych zadań publicznych);
  • aktualizacja danych w zakresie identyfikacji osób fizycznych w całej infrastrukturze informacyjnej państwa będzie dokonywana przez urzędy „pierwszego kontaktu” szczebla gminnego (urzędy stanu cywilnego, wydziały ewidencji ludności i dowodów osobistych) za pośrednictwem systemu SI PESEL2 jako bazowego rejestru referencyjnego osób fizycznych;
  • zmiany cech osobowych (biograficznych) i biometrycznych osób fizycznych, a także danych adresowych zawartych w skróconych odpisach aktu urodzenia, małżeństwa i zgonu oraz dokumentach tożsamości przekazywane będą przez system SI PESEL2, w ramach zleconej usługi, do wszystkich relewantnych systemów informatycznych, za pomocą których implementowane są wyspecjalizowane rejestry urzędowe, prowadzone przez administrację publiczną lub organizacje społeczne w zakresie określonym przez prawo;
  • zostanie wprowadzony obowiązek wymiany informacji miedzy jednostkami organizacyjnymi administracji publicznej o osobach fizycznych w celu minimalizacji pierwotnego zbierania informacji od obywateli oraz zakaz żądania informacji od obywateli, jeżeli informacja istnieje w systemie SI PESEL2;
  • w pierwszej kolejności zlecenie aktualizacji przez system SI PESEL2 powinno dotyczyć systemów informatycznych, w których przetwarzane są dane największych grup obywateli, takich jak systemy: Ministerstwa Finansów (system podatkowy POLTAX i KEP), Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (Kompleksowy System Informatyczny ZUS), Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, Narodowego Funduszu Zdrowia, Ewidencji Gruntów i Budynków, Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców, Zintegrowanego System Zarządzania i Kontroli (IACS) Agencji Rozwoju i Modernizacji Rolnictwa, Ksiąg Wieczystych Ministerstwa Sprawiedliwości, Centralnej Ewidencja Działalności Gospodarczej (system INDYGO Ministerstwa Gospodarki).

    Architektura i tworzenie systemu

    W ramach budowy systemu informatycznego SI PESEL2 zakłada się, że powstaną następujące komponenty i podsystemy:

    1. Na poziomie gminy:
    – aplikacje gminne do obsługi:

  • urzędu stanu cywilnego,
  • ewidencji ludności,
  • dowodów osobistych,
  • – gminna infrastruktura integracyjna:

  • gminny serwer usług,
  • broker gminny,
  • – gminny system komunikacyjny.

    2. Na poziomie centralnym:
    – centralne bazy danych wraz z aplikacjami obsługującymi:

  • centralna baza danych zbioru PESEL,
  • Ogólnopolska Ewidencja Wydanych i Utraconych Dowodów Osobistych,
  • Centralny Rejestr Aktów Stanu Cywilnego,
  • – moduł zrządzania i dystrybucji danych referencyjnych,
    – centralna infrastruktura integracyjna

  • broker centralny,
  • centralny system zarządzania procesami,
  • centralny serwer usług,
  • – centralna infrastruktura świadczenia usług:

  • portal usług dla administracji,
  • portal usług dla ludności,
  • portal usług dla przedsiębiorców,
  • portal do obsługi usług świadczonych z poziomu MSWiA,
  • system analityczno raportowy,
  • – centralny system komunikacyjny.

    Podejście do budowy złożonych i rozległych systemów teleinformatycznych w dużym stopniu decyduje o jego sukcesie. Decyzja o wyborze podejścia musi uwzględniać cel systemu, konkretne uwarunkowania (ograniczenia) oraz przyjęte założenia. Można wyróżnić dwa zasadnicze podejścia: antycypacyjne i adaptacyjne.

    Podejście antycypacyjne osadza się na podstawowym założeniu, że twórcy systemu w momencie rozpoczynania prac potrafią precyzyjnie zdefiniować jego docelowy kształt (komplet wymagań funkcjonalnych oraz pozafunkcjonalnych dla całego systemu i każdego jego elementu), precyzyjnie określić wszystkie czynności konieczne do jego zbudowania, jego koszt oraz uwzględniając powyższe, precyzyjnie zaplanować jego budowę. Właściwy proces budowy systemu koncentruje się na precyzyjnej realizacji planu.

    Podejście adaptacyjne osadza się na założeniu, że w momencie rozpoczęcia budowy systemu jego końcowy kształt będzie podlegał zmianom i doprecyzowaniu w trakcie jego budowy. Rozpoczęcie budowy rozpoczyna się od skonstruowania ogólnego kształtu systemu (wizji), która podlega stopniowemu doprecyzowaniu wraz z kolejnymi etapami jego tworzenia. Sam proces budowy koncentruje się na uzyskaniu produktu (systemu) spełniającego wymagania klienta.

    Teoretycznie podejście antycypacyjne może wydawać się efektywniejsze, ale w praktyce przy budowie systemów o takiej złożoności i innowacyjnym charakterze jak system SI PESEL2, można stwierdzić, że doprowadziłoby szybko do załamania się przedsięwzięcia i konieczności gruntownej jego przebudowy z uwagi na konieczność wprowadzania zmian wynikających z błędów planowania lub zmian zachodzących w jego otoczeniu. Ignorowanie zmian natomiast doprowadziłoby do powstania systemu o ograniczonej przydatności lub całkowicie nieprzydatnego.

    Sposób budowy systemu SI PESEL2 wynika z celów Programu PESEL2, istniejących uwarunkowań i przyjętych założeń.

    Ryzyka realizacyjne

    Program PESEL2 jest przedsięwzięciem złożonym pod względem organizacyjnym i logistycznym. Jednym z istotniejszych elementów, które należy uwzględnić w trakcie realizacji systemu, to zdefiniowanie ryzyk oraz określenie sposobu zarządzania nimi.

    Podstawowe ryzyka realizacji Programu PESEL2 mogą wynikać z:

  • braku wystarczającej ilości czasu na budowę systemu, szczególnie w terminach dostępności środków finansowych;
  • braku zespołu realizacyjnego o odpowiednich kompetencjach i doświadczeniu niezbędnych do zarządzania realizacją przedsięwzięć teleinformatycznych o tak dużej skali złożoności;
  • przyjętego sposobu realizacji polegającego na budowie systemu z udziałem wielu dostawców i wykonawców, wymuszającego ścisłą koordynację wszystkich prac (główny wykonawca) z technicznego i organizacyjnego punktu widzenia;
  • innowacyjnego charakteru przedsięwzięcia;
  • złożoności organizacyjnej przedsięwzięcia wyrażającej się liczbą podmiotów związanych z budową systemu (do kilku tysięcy);
  • złożoności technicznej systemu wynikającej z rozległości i złożoności infrastruktury oraz liczby podmiotów, które zasilają system danymi i którym dane będą udostępniane;
  • konieczności zachowania ciągłości działania wszystkich instytucji, w których będzie wdrażany system SI PESEL2 oraz wszystkich instytucji zaangażowanych w trakcie wdrażania nowych rozwiązań prawnych, organizacyjnych i technicznych;
  • konieczności przeniesienia danych z istniejących wersji systemu informatycznego i poprawą ich jakości do poziomu danych referencyjnych;
  • zakresu i tempa zmian w obszarze systemu, polegających na konieczności wprowadzania nowych regulacji prawnych w obszarze systemu w trakcie jego budowy i eksploatacji;
  • walki konkurencyjnej firm teleinformatycznych, szczególnie w trakcie prowadzenia postępowań przetargowych.
  • Standardowe i preferowane w administracji działania zorientowane na długotrwałe i zbiurokratyzowane procedury, unikanie podejmowania decyzji obarczonych znacznym ryzykiem i ucieczka od odpowiedzialności to największe zagrożenia dla programu.

    W kontekście przyjętej koncepcji budowy systemu PESEL2 jako programu składającego się z szeregu projektów – w procesie zarządzania szczególny nacisk należy położyć na:

  • koordynację i synchronizację działań w ramach programu z działaniami podejmowanymi przez instytucje zewnętrzne: rząd, parlament i samorządy;
  • trzypoziomowe planowanie – ogólny plan programu definiujący zakres poszczególnych projektów, plany etapów projektów oraz szczegółowe plany realizacji kolejnych etapów;
  • zarządzanie ryzykiem – jako czynność zarządczą realizowaną przez cały czas trwania programu i dającą informacje wykorzystywane przy podejmowaniu najważniejszych decyzji w ramach Programu PESEL2,
  • zarządzanie przepływem środków finansowych w ramach środków już posiadanych, jak również pozyskiwania nowych środków;
  • koordynacja współpracy z przyszłymi użytkownikami systemu, w szczególności ich przygotowanie do korzystania z systemu SI PESEL2;
  • stosowanie odpowiedniego zestawu metod i narzędzi do planowania i weryfikacji postępu prac;
  • ocenę zależności pomiędzy planowanym zakresem, harmonogramem i obsadą wykonawczą poszczególnych projektów.
  • Program PESEL2 z uwagi na zakres i skalę zmian przewidzianych do wprowadzenia będzie realizowany w latach 2006–2008 i latach następnych.

    Pierwszy etap Programu będzie realizowany w latach 2006–2008 i swoim zakresem obejmie przede wszystkim zadania zdefiniowane w ramach projektu „Przebudowa i integracja systemu rejestrów państwowych”.

    Kolejne etapy będą obejmowały techniczną i organizacyjną integrację rozwiązań wdrożonych w ramach pierwszego etapu oraz wprowadzenie zasadniczych zmian prawnych związanych z obsługą obywateli, zapewniając jego interoperacyjność z innymi systemami i rejestrami. Następować będzie dalsza integracja z kolejnymi systemami informacyjnymi i informatycznymi, krajowymi i europejskimi, w zakresie usług administracyjnych świadczonych on-line oraz rozbudowa w kierunku stymulowania rozwoju gospodarki elektronicznej opartej na wiedzy.

    Autor: Maciej Kiedrowicz

    Artykuł pochodzi z wersji drukowanej dwumiesięcznika „elektroniczna Administracja”.

    Zapraszamy do lektury!

    Informacje na temat prenumeraty.