Jednym z nich jest dopuszczalność pozostawienia sprawy bez rozpoznania, gdy nadawca nie poda swojego imienia, nazwiska oraz adresu zamieszkania.
Drogą elektroniczną mogą być wnoszone do organów administracji publicznej zarówno podania, tj. żądania, wyjaśnienia, odwołania i zażalenia (art. 63 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego), jak i skargi oraz wnioski (§ 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków – DzU nr 5 poz. 46).
Na nadawcy ciąży obowiązek podania własnego imienia, nazwiska oraz adresu, przy czym różne są konsekwencje braku tych danych.
Jeśli chodzi o skargi i wnioski, to niepodanie imienia, nazwiska i adresu nadawcy skutkuje pozostawieniem ich bez rozpoznania (art. § 8 ust. 1 rozporządzenia). Inaczej jest z podaniami. Tu wystarczy podanie adresu, którego – co ważne – nie można utożsamiać z adresem e-mailowym. Muszą to więc być nazwa miejscowości, kod pocztowy itd. Adres elektroniczny jest bowiem jedynie „oznaczeniem systemu teleinformatycznego umożliwiającego porozumiewanie się za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w szczególności poczty elektronicznej” (art. 2 pkt 1 ustawy z 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną).