Poza inżynierami budownictwa certyfikaty będą mogły wydawać także osoby, które mają inne wykształcenie magisterskie, np. geograficzne, medyczne czy prawnicze, i odbyły odpowiednie szkolenia oraz zdały egzamin organizowany przez ministra infrastruktury.
Szkolenie takie powinno składać się z części teoretycznej oraz praktycznej. Czas trwania szkolenia nie może być krótszy niż 50 godzin, przy czym część praktyczna nauki powinna trwać nie mniej niż osiem godzin. Szkolenie powinno kończyć się samodzielnym sporządzeniem świadectwa charakterystyki energetycznej i oceną poprawności jego wykonania. Każdy, kto przygotuje takie świadectwo i ukończy szkolenie, otrzyma odpowiednie zaświadczenie, na podstawie którego będzie mógł przystąpić do egzaminu zawodowego.
Wysokość opłaty za szkolenie nie będzie mogła przekroczyć 70 proc. kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w roku poprzedzającym przeprowadzenie szkolenia, ogłaszanego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Obecnie kwota ta wynosi prawie 3 tys. zł. Opłata za egzamin nie będzie mogła z kolei przekroczyć 50 proc. tej kwoty.
Podstawa prawna