Podobnie jak w latach 2005–2007 dokonano syntetycznej oceny atrakcyjności inwestycyjnej
województw oraz oceny atrakcyjności podregionów w trzech kategoriach: działalności
przemysłowej, usługowej i zaawansowanej technologicznie. W tym celu przeanalizowano
kilkadziesiąt zmiennych będących podstawą dla oceny przestrzennego zróżnicowania
poszczególnych korzyści (czynników) lokalizacji takich jak: dostępność transportowa, koszty pracy,
wielkość i jakość zasobów pracy, chłonność rynku zbytu, poziom rozwoju infrastruktury
gospodarczej i społecznej, poziom rozwoju gospodarczego, poziom bezpieczeństwa
powszechnego. W zależności od rodzaju działalności gospodarczej nadano im różne wagi.

Wysoka atrakcyjność inwestycyjna cechuje cztery województwa. Wyraźnie w tym względzie
przoduje województwo śląskie. Kolejną grupę tworzą: mazowieckie, dolnośląskie i wielkopolskie.

Regiony te w większości przypadków zajmują ponadprzeciętne lokaty w poszczególnych
aspektach atrakcyjności. Cechują się bardzo dobrze rozwiniętą infrastrukturą gospodarczą,
stosunkowo dużymi i chłonnymi rynkami zbytu oraz ponadprzeciętną dostępnością transportową.
W trzech z wymienionych regionów (z wyjątkiem wielkopolskiego) problemem jest względnie niski
poziom bezpieczeństwa powszechnego.

Wśród podregionów o najwyższej atrakcyjności inwestycyjnej dla działalności przemysłowej
znalazły się obszary położone głównie w południowej części Polski. Wyróżniają się one długimi
tradycjami przemysłowymi, a co za tym idzie dobrze rozwiniętym sektorem przedsiębiorstw
produkcyjnych, specjalistycznym rynkiem pracy oraz względnie dobrą, dostępnością transportową.
Poza omawianym obszarem położone są jedynie trzy podregiony: łódzki, poznański i bydgoskotoruński.

To także obszary stosunkowo silnie zindustrializowane oraz cechujące się dobrą
dostępnością transportową.

Najwyższym poziomem atrakcyjności inwestycyjnej dla działalności usługowej cechują się głównie
podregiony o charakterze metropolitalnym. Ich ośrodkami są największe polskie miasta. Dysponują
one chłonnymi rynkami zbytu, bardzo dobrą dostępnością transportową, dużymi zasobami wysoko
wykwalifikowanych pracowników i dobrze rozwiniętą infrastrukturą gospodarczą.

Liderami atrakcyjności inwestycyjnej dla działalności zaawansowanej technologicznie są również
podregiony o charakterze metropolitalnym. W największych miastach skoncentrowana jest
przeważająca część infrastruktury oraz kadry badawczo-rozwojowej. Ośrodki te kształcą
jednocześnie specjalistów zasilających lokalny rynek pracy. Duże miasta dzięki rozbudowanej
infrastrukturze czasu wolnego oferują dobre warunki życia i co ważne, tworzą atmosferę
sprzyjającą kreatywności. Korzystne warunki funkcjonowania mogą także zapewniać ośrodki,
w których zlokalizowana jest wysoko wyspecjalizowana produkcja o dużej skali oraz oferowane są
dodatkowe korzyści np. w postaci ulg z tytułu inwestycji w specjalnych strefach ekonomicznych.

źródło: www.ibngr.edu.pl