Komisja Wspólna Rządu i Samorządu Terytorialnego uzgodniła większość z projektów

Decyzją Komisji część projektów została przesunięta na następne obrady z uwagi na fakt, iż nie zostały do nich załączone wymagane oceny skutków regulacji finansowych.

Wśród uzgodnionych dokumentów znalazł się m.in. projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy o Policji.

Uczestnicy obrad zwrócili uwagę na znaczenie i złożoność projektu ustawy o ewidencji ludności. Przedstawiciel Zespołu ds. Informatyzacji odnosząc się do tego dokumentu zwrócił uwagę na szeroki zakres jego oddziaływania jak również konieczność nowelizacji około 200 aktów prawnych. Niebagatelne znaczenie ma również potrzeba zmiany mentalności społecznej, w odniesieniu do kwestii zameldowania.

Minister Witold Drożdż podziękował stronie samorządowej za uwagi wniesione do tego dokumentu. Jednocześnie podkreślił znaczenie, jakie przy tworzeniu projektu miało wskazanie, że tworzona ustawa nie może ingerować w prawa właścicieli lokali. Decyzją Komisji projekt został uzgodniony.

Z uwagi na fakt, iż do Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego nie został jeszcze dostarczony ostateczny tekst projektu ustawy o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw Komisja podjęła decyzję, aby projekt wraz z aktami wykonawczymi został przekazany bezpośrednio do Zespołu ds. Społeczeństwa Informacyjnego. Opinia jaką na temat projektu wyda Zespół będzie wiążąca dla Komisji.

Projekt ustawy o ewidencji ludności jest w ocenie jego twórców przeciwstawieniem dotychczasowych rozwiązań prawnych w tym względzie, zakłada dwuetapowe, rozłożone na trzy lata działania i przewiduje w pierwszej kolejności:

likwidację obowiązku rejestracji wszystkich dotychczasowych form pobytu o charakterze czasowym (tzw. pobyty czasowe do trzech miesięcy, pobyty czasowe powyżej trzech miesięcy, obowiązek meldunkowy wczasowiczów i turystów); oznacza to, iż obywatel polski nie będzie musiał informować urzędów administracji publicznej o każdorazowym, nawet okazjonalnym wyjeździe poza swoje miejsce zamieszkania;

likwidację obowiązku zgłaszania wymeldowania (według dzisiejszej terminologii); oznacza to, iż zamiast dwóch wizyt w urzędach, czasami oddalonych od siebie o kilkaset kilometrów, osoba dokona wyłącznie rejestracji nowego miejsca zamieszkania, zaś proces wyrejestrowania z poprzedniego, dokonany zostanie przez urząd; dodatkowo stworzono możliwość rejestracji drogą elektroniczną a więc bez konieczności wizyty w urzędzie;

wprowadzenie, w stosunku do dzisiejszych rozwiązań prawnych, takich ułatwień proceduralnych przy dokonywaniu rejestracji jak: uproszczenie formularza zgłoszeniowego, w tym możliwość wydrukowania go ze strony internetowej i wypełnienia w domu, ograniczenie danych o informacje związane z obowiązkiem wojskowym i wykształceniem, zniesienie obowiązku udokumentowania stanu prawnego lokalu;

zniesienie, w stosunku do obywateli polskich oraz obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, obywateli państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz obywateli Konfederacji Szwajcarskiej i członków ich rodzin, sankcji karnej za niedokonanie rejestracji miejsca zamieszkania;

doprowadzenie do likwidacji zjawiska tzw. pozornej bezdomności, polegającej dziś na niemożności, mimo nałożonego obowiązku, dokonania zgłoszenia zamieszkania. Zjawisko to, w obecnym stanie prawnym, jest skutkiem połączenia wykonywania obowiązku meldunkowego z koniecznością potwierdzenia przez właściciela faktu zamieszkiwania, co de facto oznacza konieczność uzyskania zgody na dokonanie tej czynności. To z kolei uniemożliwia rejestrację miejsca zamieszkania przy waśniach rodzinnych, nieuregulowanym stanie prawnym nieruchomości czy powszechnym przekonaniu wielu właścicieli, wynajmujących swoje lokale, iż bezpieczeństwu ich własności zagraża dokonywanie przez najemców czynności meldunkowych;

umożliwienie stosowania środków komunikacji elektronicznej w postępowaniach określonych w ustawie, co ma szczególne znaczenie dla obywatela, który w ten sposób będzie mógł wykonać obowiązek zgłoszenia miejsca zamieszkania oraz zrealizuje uprawnienie dostępu do własnych danych; propozycje w tym zakresie stanowią element szerszego, spójnego programu upowszechniania e-usług administracji publicznej, które będą mogły mieć masowy charakter ze względu na planowane zmiany w innych ustawach upraszczających wymogi dotyczące uwierzytelniania się obywatela (rezygnacja z obecnych warunków posługiwania się e-podpisem).