W stosunku do pracowników zatrudnionych na czas usprawiedliwionej nieobecności innego pracownika nie stosuje się ograniczenia okresu, przez który zatrudnienie może trwać.
Uzasadnienie:
Art. 16 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych wyróżnia dwie podstawy, na jakich może dojść do zatrudnienia pracownika samorządowego. Pierwsza, charakteryzująca się pewną trwałością, to umowa o pracę na czas określony lub nieokreślony. Natomiast druga, która już z samego założenia ma cechę tymczasowości, to umowa na czas usprawiedliwionej nieobecności innego pracownika. Status pracowników zatrudnionych na
podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub określony jest różny od statusu osób, których stosunek pracy jest zawarty jedynie na czas nieobecności
innego pracownika.
W szczególności na podstawie art. 19 ustawy o pracownikach samorządowych pracownikowi zatrudnionemu na czas określony należy zorganizować
służbę przygotowawczą. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy na umotywowany wniosek osoby kierującej komórką organizacyjną, w której pracownik jest zatrudniony, kierownik danej jednostki zwolni tą osobę z odbywania służby przygotowawczej. Natomiast w odniesieniu do pracownika zatrudnionego na czas
usprawiedliwionej nieobecności innej osoby przepisy ustawy nie wprowadzają wprost takiego obowiązku, zatem należy uznać, iż osoba zatrudniona „na zastępstwo” nie ma takiego obowiązku.
Ponadto należy zauważyć, iż na podstawie art. 43 ustawy w sprawach nieuregulowanych ustawą stosuje się przepisy Kodeksu pracy. Te zaś inaczej regulują
kwestie związane z umową na czas określony, a inaczej z umową na czas zastępstwa. Do takich różnic należy przede wszystkim zaliczyć zasady, na jakich
następuje wypowiedzenie takich umów, chodzi tutaj głownie o długość okresu wypowiedzenia.
Podstawa prawna:
• Ustawa z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. 223, poz. 1458)