Zawarte w ustawach ustrojowych upoważnienie do stanowienia przepisów porządkowych nie może być interpretowane w sposób rozszerzający. Oznacza to, iż na ich podstawie można ustanawiać zakazy i nakazy, które służą bezpośrednio realizacji celów ustawowych.
Kompetencje do stanowienia przepisów porządkowych nie mogą być wykorzystywane do bieżącego zarządzania, ale wyłącznie po to, by przeciwdziałać nagłym realnym zagrożeniom.
Kolejny ustawowy warunek wprowadzenia przepisów porządkowych stanowi, że mogą one regulować sytuacje, które nie są uregulowane w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących. O „zakresie nieuregulowanym” można więc mówić tylko wtedy, gdy w systemie prawa nie ma innych unormowań zezwalających na eliminację zauważonych przez samorząd zagrożeń.
Prawo do wydawania przepisów porządkowych mają tylko gminy i powiaty, samorząd województwa nie ma takiej kompetencji.